woensdag 16 januari 2013

vanalles

Tegenwoordig heeft Jenne geen zin om op te staan. Hij voelt zich nog te moe, wil nog wat blijven liggen. Normaal gezien staan er stipt om half acht ( dankzij de schaapwekkertjes), twee kindjes klaarwakker te springen naast ons bed. De laatste tijd is dat er maar één. Soms is Jenne nog diep aan het slapen, soms wil hij gewoon nog wat blijven liggen. Vandaag zei hij dat zijn beentjes sliepen en dat het pijn deed om er op te staan.

Gisteren heb ik mezelf, dankzij de hulp van een buurmama toch kunnen overtuigen om met de kinderen even in de sneeuw te spelen en een sneeuwman te maken. Ik vind sneeuw prachtig... om naar te kijken. Of om er hoogstens, heel warm aangekleed, een wandeling in te maken. De koude en de nattigheid zijn niet zo aan mij besteed. Gisteren heb ik toch mijn best gedaan en even deelgenomen aan de sneeuwpret.
Jenne kreeg van zijn meter met kerst een regen/sneeuwpak en heeft daardoor geen kou geleden, ondanks het meermaals rollen in de sneeuw (brrr). Mona daarentegen zag er, bij thuiskomst, zelf uit als een sneeuwmannetje en moest nog uren opwarmen. Niets wat niet verholpen kon worden bij een warme kop chocomelk.



Morgen is het weer chemotijd. We zijn een beetje verwend de laatste tijd door de pauzes. Ik merk dat het na zo'n weekje zonder chemo toch vaak moeilijk is om ons op te laden voor weer een dagje ziekenhuis en alles wat daarbij hoort. Jenne begon vanmorgen aan het ontbijt al te zeuren over zijn pilletje dat hij morgen moet nemen. Ik kijk er ook niet echt naar uit.
We kregen gisteren een uitnodiging voor een nieuwjaarsreceptie in het ziekenhuis op de afdeling. Je kan de kindjes (en brussen) inschrijven voor een workshop knutselen of percussie. Jenne wil heel graag percussie doen. Ik ben benieuwd wat hij daarvan zal bakken en of het wel voor zijn leeftijd bedoeld is. Ik kon hem echter niet overtuigen om met Mona mee te gaan knutselen. Percussie zal het zijn dan.

1 opmerking:

  1. Zalig dat het regenpak zijn doel niet mist!!! En Eef, ik heb ook een hekel aan sneeuw! Ik ken het gevoel ...
    En percussie ... Dat is de papa achterna! Ritme en de drum. Iets genetisch misschien? :)

    BeantwoordenVerwijderen