Herkenbaar

Soms krijg ik reacties van mensen die op dit moment in hetzelfde schuitje zitten, soms praat ik met mensen uit mijn omgeving die in een gelijkaardig schuitje zitten. Wat doet het dan deugd om dingen te herkennen en die uit te wisselen of er gewoon eens over te zeuren of om te kunnen lachen. Want dat doe je dan vaak, eens lachen om mekaars herkenbare miserie.
Die mensen wil ik hier graag bedanken. Want het getuigt van heel veel moed om op het moment dat je zelf heel diep zit toch even de moeite te nemen om anderen te contacteren of om nog genoeg energie over te hebben om je eigen miserie even aan de kant te schuiven en woorden van steun door te geven aan anderen. Maar nu is het onze beurt. Wij wensen jullie veel kracht en succes met jullie gevecht, de soms lange weg die jullie nog moeten afleggen. Wij zijn heel blij dat voor sommigen dat gevecht eindelijk voorbij is en vinden het super dat dat gedeeld werd zodat anderen er informatie en moed kunnen uit halen.

Het zijn soms hele rare kleine dingen die je herkent. Vaak zijn het reacties of dingen die we doen en raar vinden van onszelf maar waarvan we zelf niet goed weten waarom we zo reageren. Zo vond ik het heel herkenbaar ergens te lezen dat als iemand voor het eerst hoort wat er aan de hand is, je zelf gauw van onderwerp verandert of het gewoon minimaliseert. Ik vroeg me steeds af waarom ik dat toch deed. Nu weet ik dat ik de verschrikte blik zo gauw mogelijk van zo iemand zijn gezicht wil zien verdwijnen. Misschien om niet met mijn eigen angsten geconfronteerd te worden. Of hoe moeilijk het is om te genieten van tijd voor jezelf of om voor jezelf te zorgen. Waarom je, anderzijds, toch veel dingen koopt voor jezelf of de kinderen. Misschien de hoop op een instantbevrediging of kort geluksgevoel?
Er zijn natuurlijk veel meer dingen die herkenbaar zijn maar het zijn juist die kleine gekke dingen waar we ons vragen bij stellen, die leuk zijn om te herkennen. Zo weet je dat je niet zo gek bent dan je eigenlijk dacht.